KNVB-scheidsrechter Jan Blaauw fluit regelmatig op zondag wedstrijden in het amateurvoetbal en geeft de lezers van Voetbal Gelderland met een knipoog een inkijkje in de belevenissen van een fluitende liefhebber.
26 mei 2024: VV Niftrik- SCP (3-1)
Ontvangst scheidsrechter: Ik mocht naar VV Niftrik, een club waar ik nog nooit geweest was en een club die dit jaar 100 jaar bestaat. Op drie kwartier van Loil gaf het navigatie systeem aan, dan is het best een stukje rijden dacht ik en ik ging ruim op tijd weg om precies om 13:00u te arriveren op het sportpark van Niftrik. Ik liep de kantine binnen en al snel zag iemand dat ik de scheidsrechter was en nam mij mee naar de bestuurskamer. Even een voorstelrondje gedaan en verteld in welke regio ik normaal mijn wedstrijden fluit en net als ik de club niet kende, kenden de mensen bij Niftrik de scheidsrechter niet. Ik had in deze poule dan ook nog geen wedstrijd gefloten. Ook wel eens lekker als je als scheidsrechter blanco wordt ontvangen, niemand wist hier van het balletje gehakt bijvoorbeeld. Nadat ik kennis had gemaakt met de mensen van Niftrik kwamen even later ook de mensen van SCP de bestuurskamer binnen. Ook met hun kennis gemaakt en het even gehad over het verloop van de competitie. Nadat ik iedereen een prettige wedstrijd had gewenst, werd ik begeleid naar de kleedkamer waar in het voorbijgaan nog even werd gevraagd wat ik in de rust wilde drinken? Een AA-drankje graag. Er zou ook een pupil van de week mee het veld op gaan en een geblesseerde speler van Niftrik, die er voor het laatst was, zou de aftrap doen met de pupil van de week.
Kleedkamer: Een prima kleedkamer: vlaggetjes lagen klaar, een bal zou ik krijgen als we het veld opliepen. Een ruime kleedkamer waar ik me goed kon omkleden, waar ik naar een schone toilet kon en waar ik me na afloop prima kon douchen. Een tafeltje, twee stoeltjes, een fonteintje met een spiegel en een eigen sleutel zodat ik zelf de kleedkamer op slot kon doen. Allemaal netjes voor elkaar bij Niftrik!!
Wedstrijd zelf: Nadat ik me had omgekleed, ging ik het veld op voor de inspectie van de doelen, de pasjes controle en de warming-up. Wat gelijk opviel was het (laken) grasveld: dat lag er zo goed bij! Het was bijna een kunstgrasveld, zo mooi! Hier kan alleen maar goed voetbal op gespeeld worden, dacht ik nog even bij mezelf. Op het veld even kennis gemaakt met de pupil van de week, nou die had er zin in hoor! Hij deed zelfs mee met de warming-up en bij het afronden op de goal kon je al goed zien dat Niftrik met deze speler goud in handen heeft voor de toekomst. Daar waar sommige nog weleens wat verlegen zijn, wilde hij alles doen van de bal het veld op dragen tot de toss verrichten, niets was hem teveel! Nog even terug naar de kleedkamer waar de spelers de laatste instructies van de coaches meekregen en ik mijn mobiel nog even kon wegleggen, opstellen in de gang en gezamenlijk naar het veld onder leiding van de pupil van de week. Op het veld aangekomen elkaar een fijne wedstrijd gewenst en de assistenten (grensrechters) even voorzien van de nodige informatie. De pupil van de week had de toss verricht en Niftrik mocht de wedstrijd starten maar niet voordat de pupil van de week een schitterend doelpunt had gemaakt, het gemak waarmee hij de keeper van SCP het nakijken liet, voorspelt een grote toekomst.
De wedstijd begon gelijk fanatiek en in de openingsfase van de wedstrijd was er dan ook al gelijk een overtreding waarvan je kon denken: moet ik hier gelijk een rode kaart trekken?? Veel spelers dachten van wel maar ik dacht van niet en ik liet het voorkomen als een ongelukkige kruising tussen twee spelers wat een keer kan gebeuren. Wel een vrije trap natuurlijk de muur stond netjes op afstand en de eerste kans was voor SCP helemaal toen uit de vrije trap de bal met de hand werd gespeeld in de muur: penalty. De strafschop die volgde, werd prima gestopt door de keeper van Niftrik, de keeper die voor mij uit zou groeien tot man van de wedstrijd. Na een kwartier in de eerste helft kreeg ook Niftrik hun eerste kans en deze was wel meteen raak. Daar waar SCP het eerste kwartier het beste van het spel had, was het Niftrik die de 1-0 liet aantekenen. In een verder goede eerste helft met veel kansen over en weer moesten we toch wachten tot de 44ste minuut voordat het tweede doelpunt zou vallen, hij viel binnen voor SCP 1-1. Met een gelijke stand de kleedkamer in om even bij te tanken. Tijdens het teruglopen kwam een fanatieke supporter mij nog even vertellen dat ik wel heel makkelijk een gele kaart had gegeven voor een overtreding op een speler van SCP. Toen ik zei dat ik het scheenbeen van die speler had gezien en dat ik er echt niet naast zat, was dat de opening die ik nodig had om deze man zijn verhaal te laten doen en zo kwam ik er achter dat deze man al z`n hele leven bij Niftrik zijn ding doet. De mooiste verhalen vertelde hij me, maar het mooiste moment was wel het moment na de wedstrijd toen hij een Jagermeister kwam drinken in de bestuurskamer en zei dat ik een prima scheidsrechter was en dat hij bij de KNVB zou regelen dat ik vaker bij Niftrik mag fluiten (heerlijk dat deze mensen nog bestaan).
Toen we voor de tweede helft het veld weer betraden, was er in de rust èèn keer gewisseld en er zouden er in de tweede helft nog velen volgen. Het was wederom SCP dat de eerste grote kans kreeg van de tweede helft 1-op-1 met de keeper, maar de doelman verkleinde zijn doel en de speler kreeg de bal niet in de goal. Niet veel later was het wederom Niftrik die uit een prima aanval een schitterend doelpunt maakte en op 2-1 kwam. In het verdere verloop van de wedstrijd was het SCP dat op zoek ging naar de gelijkmaker, maar wat ze ook deden de keeper van Niftrik was ze iedere keer de baas. Vlak voor tijd viel ook nog de 3-1, een lullig eigen doelpunt waar je als verdediger niet veel aan kan doen. Na 95 minuten blies ik voor het laatst op de fluit en hadden we weer een leuke partij voetbal op de mat gelegd, waar ook het publiek het mee eens was want een hartverwarmend applaus viel ons ten deel.
Derde helft: Nog even een drankje gedaan in de bestuurskamer, waar ook SCP nog even bij was. Nog even gezellig de wedstrijd voorbij laten komen en we waren er al snel achter dat het twee kanten op had kunnen vallen. Toen de pinda`s en de Japanse mix op tafel werd gezet, dacht ik nog één keer terug aan wat het voordeel is als mensen mijn verslagjes lezen, nou dan had ik nu dus een balletje gehakt gekregen! Hahaha. Volgend seizoen gaan we het balletje van de scheids introduceren, een nieuw rubriekje maar voor dit seizoen is het nog even op een houtje bijten als je bij een vereniging komt waar ze je nog niet kennen. Toen SCP het voor gezien hield nog even een drankje gedaan met de spelers van Niftrik die buiten op een terrasje zaten na te genieten van hun overwinning. De sapjes vloeiden rijkelijk en ook de snacks waren in overvloed aanwezig.
Kantine: Een prima kantine met een evenzo fijn terras buiten. Een kantine waar vrijwilligers achter de bar staan en een ieder voorzien van de nodige hapjes en drankjes, waar een speelhoek voor de kleintjes is ingericht en waar je op een tv de nodige voetbalwedstrijden kunt volgen. Nadat ik het kantinepersoneel had bedankt voor de goede zorgen en afscheid had genomen van de boys van Niftrik pakte ik mijn sporttas en liep ik naar de auto waar de vrouwelijke navigatiestem mij weer prima naar huis bracht. Rest mij nog SCP en Niftrik te bedanken voor weer een sportieve zondag en hopelijk tot een volgende keer in het nieuwe seizoen.
Tip van de scheids: Zorg dat het vrouwenelftal er komt, jullie zijn er goed mee bezig!!