KNVB-scheidsrechter Jan Blaauw fluit regelmatig op zondag wedstrijden in het amateurvoetbal en geeft de lezers van Voetbal Gelderland met een knipoog een inkijkje in de belevenissen van een fluitende liefhebber.
28 april 2024: SC Doesburg- SC Rijnland (1-1)
Ontvangst scheidsrechter: Ik mocht naar Doesburg waar het plaatselijke voetbalelftal het opnam tegen Rijnland uit Lobith. Een mooi affiche met veel bekenden langs de lijn, maar ook binnen het veld kenden veel spelers me nog uit het verleden. Toen ik het sportpark op kwam lopen, was het al gelijk ‘dag meneer Blaauw’ en werd ik begeleid naar de bestuurskamer. Een heerlijk bakkie koffie, verder kwamen de trainers van beide ploegen erbij zitten en waren er nog wat broodjes over van de wedstrijdbespreking. Twee broodjes kipfilet en een gevulde koek verder, gingen de gesprekken al snel over wedstrijden die eerder gespeeld waren deze competitie, over personele problemen door blessures en dat spelers tegenwoordig zo makkelijk afzeggen doordat ze bijv. op vakantie gaan of een feestje hebben. Vroeger was dat inderdaad heel anders, voetbal stond op één en alles moest wijken voor het voetbal. Nog even iedereen een fijne wedstrijd gewenst en gezegd dat alles op het veld plaatsvindt, zoals de pasjes controle en het praatje met de assistenten.
Kleedkamer: Ik werd naar de kleedkamer begeleid waar ik ook nog de vraag kreeg wat ik in de rust wilde drinken, een AA-drankje’. ‘Ook nog een kopje thee erbij scheids?’ Ik zei: ‘prima!’ Een nette kleedkamer met alle benodigdheden: een balletje, de vlaggetjes en een eigen sleutel met een prima afmeting zodat je hem zelf bij je kunt houden. Modern, dat is misschien wel het beste woord voor de kleedkamer. Een toilet en douche waren natuurlijk aanwezig maar waren niet gescheiden door muren, het was één mooie ruimte. Een tafeltje met een stoel, een prullenbakje en een fonteintje met een spiegel allemaal als een geheel in een ruimte en het allerbelangrijkste! het was er prima schoon. Rijnland wilde graag in hun zwarte tenue spelen, dus ik trek mijn blauwe tenue aan. Geheel volgens plan loop ik een half uur voor de aftrap het mooie kunstgrasveld op met boven het veld het balkon vanwaar je de wedstrijd prima kunt volgen als je dichtbij de bar wilt blijven, ook langs het veld liep het al aardig vol met toeschouwers. Zoals gezegd op het veld de pasjes controle gedaan en de doelen gecontroleerd. Alles zag er prima uit en we mochten voetballen! Na de warming-up nog even de kleedkamer in voor de laatste aanwijzingen van de coach en de wedstrijdtenues aan en we konden het veld op, opstellen op de middenlijn en even elkaar een prettige wedstrijd wensen. Het publiek bedanken voor hun komst door middel van een applaus, de toss uitvoeren en een klein gesprekje met de assistenten en we konden precies om twee uur aftrappen.
Wedstrijd zelf: Het begin van de wedstrijd was een beetje aftasten van beide kanten, het tempo lag vrij laag en de bal ging van de ene helft naar de andere helft zonder dat er veel kansen werden gecreëerd. Laten we zeggen dat koningsdag er aardig had ingehakt. Snel naar de tweede helft, want de eerste helft kunnen we maar beter snel vergeten. De toeschouwers die 3€ voor een kaartje moesten betalen kregen geen waar voor hun geld. Even pauze van 15minuten, scheidsrechters ik zeg dit omdat ik klachten hoorde dat we te weinig tijd voor de rust nemen!!
De tweede helft kwam Doesburg beter de kleedkamer uit dan Rijnland en al snel resulteerde dat dan ook in de 1-0. Het eerste kwartier in de tweede helft had Rijnland niet veel in de melk te brokkelen en was het spel van Doesburg van een vrij hoog niveau, dit hoge niveau kon echter niet volgehouden worden en Rijnland knokte zich terug in de wedstrijd. Een aantal kansen waren niet aan de Rijnlanders besteed, maar niet veel later bij een volgende aanval werd er wel doeltreffend afgerond en kwam Rijnland op dat moment verdiend op 1-1. Een flinke overtreding verder- waar ik de eerste gele kaart voor uit moest delen- liepen de gemoederen wat op. Een speler van Rijnland ging over de schreef en accepteerde de gele kaart dan ook als een echte kerel. Toen hij zijn excuus door middel van een handdruk kenbaar wilde maken, was de speler van Doesburg hier niet van gediend. Prima, maar als scheidsrechter vind ik dat dus niet prima en ga ik mijn fluiten hier op aanpassen. Ik ga korter fluiten en iedere misschien overtreding is een overtreding, gewoon om de boel kort te houden.
Jammer, is het wel want als je geen RESPECT voor je tegenstander hebt en of voor de scheidsrechter krijg je een minder leuke wedstrijd. Na een gele kaart voor Doesburg voor het wegschieten van de bal kwam de geest weer terug in de fles en konden we het laatste kwartier van de wedstrijd toch nog goed uitvoetballen met kansen over en weer waar niet meer uit gescoord werd. Na 96 minuten voetbal floot ik voor het laatst en konden we moe maar voldaan de kleedkamers weer opzoeken. Opzoeken, dat woord kies ik niet voor niets want wat was het leuk om mij een weg te banen door de menigte van toeschouwers die veelal een goed woordje over hadden voor de scheidsrechter. Nog wat bekenden gezien die spontaan op deze wedstrijd waren afgekomen. Heel leuk allemaal en bedankt voor alle positieve reacties dat deed me goed.
Kantine: Een prima kantine, heel sfeervol ingericht en met een schitterend balkon aangrenzend. Genoeg vrijwilligers achter de bar die iedereen voorzien van een hapje en een drankje. En of dat allemaal nog niet genoeg is, zit aan het gebouw ook nog eens de snackbar/grillroom vast. Menig KKD-ploeg zou trots zijn op zo`n mooie accommodatie als bij SC Doesburg.
Derde helft: Een derde helft met een volgende verrassing. Terug gekomen in de bestuurskamer waren de balletjes gehakt op, maar al snel werd er gevraagd of een broodje kroket ook goed was. Hahaha, ‘natuurlijk’ zei ik. En er werd gevraagd ‘wat ik wilde drinken?? ‘Ik lust wel een pilsje’ en daar kwam mijn broodje kroket al aan gebracht door een lieftallige dame die als vrijwilliger werkzaam was achter de bar bij Doesburg. Een zakje mosterd zat er bij en de voorzitter zei ‘dat is niet de goede mosterd, dus hier heb ik de echte mosterd’ en gaf me twee potjes mosterd van het nabij gelegen mosterdmuseum in Doesburg. Een ieder weet waar Abraham de mosterd haalt, maar maar weinige wisten waar een scheidsrechter zijn mosterd vandaan haalt. Uit Doesburg mensen en ben je een keer in Doesburg dan moet je de plaatselijke mosterdsoep maar eens proberen, een echte aanrader. Nog een biertje verder kreeg ik telefoon waar ik bleef, ‘haha, ik zit nog even in de bestuurskamer, maar ik kom zo naar de kantine!’ Leuk is dat als mensen/spelers dat zo waarderen dat je nog even een praatje komt maken en wat met ze komt drinken. Bedankt voor de mosterd rond ik af in de bestuurskamer en ik zeg dat ik nog even naar de jongens ga!
Consumptie/snack van de club: Bij Doesburg komt een scheidsrechter niets te kort, beter gezegd: ik werd in de watten gelegd! Een bakkie koffie voor de wedstrijd met een gevulde koek, twee broodjes kipfilet en nog een bakkie koffie. In de rust een bakkie thee en een AA-drankje. Na de wedstrijd een heerlijk broodje kroket met Doesburgse mosterd en een bittergarnituur met een pilsje of wat.
Kan ik alleen nog maar beide ploegen bedanken voor wederom een heerlijke zondag. Bedankt Doesburg en Rijnland en tot een volgende keer! Coach van Doesburg Rick Bosch jammer dat je stopt als coach maar mooi dat je voor de club behouden blijft, succes in je volgende functie binnen de club!
Tip van de scheids: Blijf een mooie club en blijf investeren in de jeugd. Jullie zijn er echt top mee bezig.