KNVB-scheidsrechter Jan Blaauw fluit regelmatig op zondag wedstrijden in het amateurvoetbal en geeft de lezers van Voetbal Gelderland met een knipoog een inkijkje in de belevenissen van een fluitende liefhebber.
14 april 2024: VV Den Dam- Ajax Breedenbroek (0-6)
Ontvangst scheidsrechter: Ik mocht voor het eerst naar Azewijn waar het plaatselijke Den Dam speelt. Weer een schitterende uitdaging voor het navigatiesysteem al snel bleek dat ik door wegwerkzaamheden rond Babberich een echte uitdaging had maar waar zou ik toch zijn zonder het navigatiesysteem? Dwars door de binnenvelden van het mooie Montferland liet mijn navigatiesysteem zien dat het niet voor één gat te vangen was. Het loodste mij langs dure huizen, mooie weilanden en watertjes waar ik het bestaan niet van wist. Niet veel later stond ik voor de deur van Den Dam waar de aanplakbiljetten voor een feest over twee weken al buiten hingen. Even dacht ik dus: ‘inderdaad, ik ben twee weken te vroeg’. Maar niets was minder waar: ik was op tijd op tijd voor de wedstrijd Den Dam- Ajax B. Om één uur liep ik de kantine binnen en nog geen minuut later kreeg ik te horen: ‘jij bent toch die scheids van die verhaaltjes?! ‘Zelfs in Azewijn worden ze gelezen, dacht ik en ik voelde me even trots. Ik werd meegenomen naar de bestuurskamer waar ik een lekker bakje koffie kreeg aangeboden. Toen ook de tegenstander nog even aanschoof was het controleren van de pasjes alleen nog maar een formaliteit. Heerlijk twee teams met rugnummers van 1 t/m 11 en de wissels kwamen ook niet boven de 16. Heerlijk overzichtelijk en dan ben ik met twee controle vragen ook zo klaar. Op papier mochten we al voetballen en ik vroeg of iemand mij naar de kleedkamer wilde begeleiden en wenste eenieder een fijne wedstrijd.
Kleedkamer: Klein maar fijn, grapte degene die mij naar de kleedkamer bracht. Klein was het zeker maar het was schoon en op de wc hing toiletpapier en de douche was lekker warm. Het plankje wat opgehangen was, diende prima als schrijfplankje. Kortom: klein is niet altijd teleurstellend. Ik kon hier prima m`n ding doen, alles wat ik nodig had paste in deze kleine kleedkamer en toen in de rust van de wedstrijd ook nog netjes een kopje thee en twee AA-tjes klaar stonden, dacht ik: wat wil je nog meer?
Wedstrijd zelf: De laatste wedstrijden die ik heb gefloten, was ik al gewend geraakt aan veel publiek. Dan voelt het best raar als tijdens het warmlopen en het controle rondje langs het veld er zeggen en schrijven drie toeschouwers aanwezig waren. Het mooie hiervan is dat je ze persoonlijk welkom kan heten. Drie mannen op leeftijd, de echte trouwe supporters: zo zou ik ze willen noemen! Ik zag ze langs de kassa lopen en kon het niet laten!!
‘Welkom heren!’ zeg ik en ik stel ze de vraag of ze hebben betaald voor een goede of een slechte wedstrijd? Voor allebei, zegt er één. Ik zeg: ‘dan komt het vast goed vanmiddag. Fijn dat jullie goed weer hebben meegebracht!’ ‘En ook mijn wandelstok!’ zegt er èèn en als ze niet hard genoeg lopen kom ik ze achterop. De sfeer zat er al snel in langs de lijn zoals je leest!
Nu de spelers nog: fanatieke positiespelletjes en wat afwerken op de goal. De warming-up zag er prima uit, nog even terug naar de kleedkamer en dan met z`n allen opstellen en gezamenlijk het veld op. Nadat we op de middenlijn ons hadden opgesteld en elkaar een fijne wedstrijd hadden gewenst nog even de toss en het praatje met de assistenten. Mensen vragen wel eens: ‘wat zeg je dan tegen de grensrechters?’ Nou ik zeg: ‘heren, ik ben een scheidsrechter. Ik loop van 16 tot 16, ik heb het liefst dat jullie actief meedoen en vooral het stuk van de achterlijn tot de 16 meter goed in de gaten houden. Als er iets is, steek je de vlag omhoog en kom ik met je praten wat er is en wat te doen. Verder buitenspel: iedereen doet daar moeilijk over, ik niet. Jullie bepalen wanneer het buitenspel is en als jij denkt dat het buitenspel is, steek je de vlag omhoog en dan bepaal ik of ik het vlagsignaal overneem of niet.’ Voordeel van dit praatje is dat je van tevoren aangeeft wat je verwacht van je grensrechters en dat werkt heel vertrouwd.
Om 14:00 trapten we af en de wedstrijd was ook gelijk op gang, daar waar vaak even wordt afgetast zat vooral AB er gelijk bovenop. Na vijf minuten voetballen vond de spits van Den Dam het nodig om aan mij te vragen of ik de juiste bril wel op had? Niet handig want dat kost je geel. Achteraf gezien had ik dit misschien ook wel af kunnen doen met een praatje maar zo vroeg in de wedstrijd wil je dat soort commentaar niet horen en moet je als scheidsrechter wel even laten zien dat een geintje op z`n tijd prima is, maar dat er wel respect moet zijn.
Even later waren de eerste kansen daar, AB had het betere van het spel maar Den Dam balde lekker mee en kreeg hier en daar ook zeker mogelijkheden. Nog net voor de drinkpauze kwam AB op een 0-1 voorsprong. Je zult wel denken: een drinkpauze? Dat klopt 18 graden en een drinkpauze, dat hadden we afgesproken voor de wedstrijd (noem het nadorst). Als de KNVB een wedstrijd stillegt voor de ramadan, wat ik overigens heel nobel vind, mogen wij ook de wedstrijd onderbreken voor nadorst. Zo doen wij dat in de Achterhoek. Nadat de trainers van de gelegenheid gebruik hadden gemaakt om alle puntjes nog even op de i te zetten, streden beide ploegen door en was het wederom AB dat scoorde. Dat deden ze voor rust nog een keer en zo gingen we rusten met een 0-3 stand.
Na de rust kon je zien dat de vermoeidheid van twee voor sommige zelfs drie wedstrijden in de week in de benen zat . Den Dam was niet meer vooruit te branden en al snel viel de 0-4 en ook de 0-5 liet niet lang op zich wachten. Na enkele wissels kreeg Den Dam wel nog wat kleine mogelijkheden, maar ze konden het goede spel van de afgelopen weken niet evenaren. Toen vlak voor tijd ook nog de 0-6 binnenviel, was het verzet definitief gebroken en werd er bijna gesmeekt voor het eindsignaal. Ik ben de beroerdste niet, dus na 90 minuten blies ik voor het laatst en daalde er toch nog een zacht applaus neer over het veld van het publiek wat toch nog het sportpark had weten te vinden.
Kantine: Een prima kantine waar we geen gebruik van hebben gemaakt omdat het zulk mooi weer was. Maar in een flits zag ik dat op een breedbeeld tv de wedstrijden van de Eredivisie te zien waren.
Derde helft: Altijd is een derde helft in de Achterhoek goed, zelfs al verlies je met 0-6. Het was uitstekend weer dus nadat ik had genoten van een warme douche stonden we met z`n allen buiten bij het terras waar we genoten van wat biertjes en waar goede gespreken plaats vonden over het aankomende seizoen. De talentvolle jonge coach van Den Dam gaat elders zijn vleugels spreiden en nieuwe aanwinsten voor aankomend seizoen deelden al mee dat Den Dam volgend jaar mee gaat doen voor het kampioenschap. Er kwam nog even een lieftallige dame voorbij met een heerlijke tosti voor mij en ik mengde me weer in de gesprekken. Er grapte er nog één ‘het is geen balletje gehakt scheids!’ En ik zei: ‘maar ik proef wel dat deze met liefde is bereid!’ Een heerlijke tosti en een paar biertjes later was het tijd om afscheid te nemen, een paar stevige handdrukken en de woorden volgend jaar met het kampioenschap kom ik terug, was er zelfs één die het welbekende scheidsie bedankt inzette! Heerlijk, rest mij nog Den Dam en Ajax B te bedanken voor weer een mooie zondag. Bedankt mannen en tot een nieuwe match.
Consumptie/snack van de club: Kopje koffie voor de wedstrijd, een kopje thee en twee AA-drankjes in de rust en een heerlijke tosti en de nodige sapjes na de wedstrijd. Ik zeg: bij Den Dam kom je als scheidsrechter niets tekort!
Tip van de scheids: Feestjes beter afstemmen, haha.