KNVB-scheidsrechter Jan Blaauw fluit regelmatig op zondag wedstrijden in het amateurvoetbal en geeft de lezers van Voetbal Gelderland met een knipoog een inkijkje in de belevenissen van een fluitende liefhebber.
11 december 2022: WVW- Batavia (0-0)
Ontvangst scheidsrechter: Ik mocht naar Weurt. WVW-Batavia om 14:30u had de KNVB voor mij bedacht. Prima, maar een heel eind rijden nog net binnen het uur. 58 minuten na vertrek kwam ik aan op het sportpark van WVW waar parkeren echt een probleem was, maar toen ik de auto ergens kwijt kon was daar koffie voor de scheids in de bestuurskamer. Na een onderhoudend gesprek met de voorzitter en een fijn welkom voor tegenstander Batavia heb ik beide ploegen succes gewenst met de wedstrijd en werd ik begeleid naar de kleedkamer.
Kleedkamer: Een prima kleedkamer viel mij ten deel. Groot, schoon en voorzien van een groot deel van alle benodigdheden die een scheidsrechter nodig heeft helaas stond er geen tafeltje. Dat is voor een scheidsrechter echt een gemis. Bal en vlaggetjes lagen klaar in de kleedkamer en er werd nog even gevraagd wat ik wilde drinken in de rust.
Wedstrijd zelf: Een 0-0 wedstrijd doet vaak vermoeden dat het een saaie wedstrijd is geweest, niets was echter minder waar. Een prima pot voetbal met twee ploegen die allebei voor de overwinning wilde voetballen. Veel strijd, passie en toch met respect voor elkaar en elkaars ledematen. Als scheidsrechter vind ik het altijd fijn als ik een wedstrijd kan fluiten zonder kaarten te geven en ook in deze wedstrijd lukte dat weer prima. Als beide elftallen dan na de wedstrijd naar je toekomen en je bedanken en zeggen dat je een prima pot hebt gefloten, ben ik tevreden en heb ik genoten van deze wedstrijd onder de rivieren.
Kantine: Na de wedstrijd nog even met beide verenigingen in de bestuurskamer gezeten en de wedstrijd nog even voorbij laten komen. Een ieder was verrast over de rust die ik uitstraalde als scheidsrechter en ze leken zelfs een beetje verbaasd dat ik geen gele kaarten nodig heb gehad. Na een drankje en een lekker balletje gehakt nog even de kantine in geweest waar beide ploegen nog gezellig samen een hapje en een drankje deden.
Derde helft: De derde helft staat prima aangeschreven in Weurt. Zoals ik al zei: als de tegenstander na de wedstrijd nog een drankje blijft doen, weet je dat je er goed mee bezig bent. Een groot voordeel is het dan ook dat de vrouwen van WVW vrouwen 1 achter de bar stonden. Die weten de mannen met een lach en een gezellig praatje wel te voorzien van een hapje en de nodige drankjes.
Consumptie/snack van de club: Ook dit is bij WVW prima geregeld: een bakje koffie bij aankomst, een AA-drankje in de rust en nu zou ik bijna de anekdote van de dag vergeten. In de rust komt de voorzitter naar mijn kleedkamer met een gevulde koek. “Er was iemand die me zei dat jij dit wel lekker vindt.” “Hahaha grapte ik, hoe weet u dat?” “Er is iemand langs de lijn die jouw stukjes leest!” Bleek later de verzorger te zijn. Leuk om te horen dat zelfs de verhalen onder de rivieren gelezen worden. Ik doe het met veel plezier! Maar de consumptie van WVW is het frietje hete kip. Voor iedereen die daar ooit een wedstrijd moet voetballen: na zo’n frietje hoef je thuis niet meer te eten! Ik mag zelf in februari met mijn 35+ elftal naar Weurt om te voetballen. Ik zeg: het eten is bij deze geregeld!!
Tip van de scheids: Een tafeltje in de kleedkamer.